Zichzelf ontdekken

Vandaag mocht ik mij gelukkig prijzen: de kleine Tim kwam bij ons op de Ambiance omdat zijn mama, voor ’t eerst na haar lange zwangerschapsverlof, een kijkje in de maatschappij mocht gaan nemen. Nou ja,...... mocht. Zoiets is meestal noodzaak, tegenwoordig.

Ik was er in elk geval heel gelukkig mee. In zijn comfortabele “zit-, hang-, wipstoeltje” stond hij naast mijn laptop op mijn bureau. Kleine pruttelgeluidjes makend waarbij hij van die schattige belletjes wist te blazen. En dan die ógen..... Vol verbazing over het wonder dat hij aan zijn eigen lijfje ontdekt: zijn handjes. Van die kleine garnalen vingertjes aan een handje dat met een klein kneepje aan zijn armpje geschroefd lijkt te zitten. Niet begrijpend dat hij zelf de regie voert over de bewegingen die hij zijn eigen handjes laat maken.