Het oude Jaar

Het afgelopen jaar is in een record tempo voorbij gevlogen. Het record zit ’m daadwerkelijk in mijn tempo beleving. De ene ervaring is nog maar nauwelijks volledig tot mijn bewustzijn doorgedrongen of de volgende dient zich alweer aan. En zo is het dan alweer een paar dagen 2010 en is de Oudejaarsavond inmiddels een herinnering.

Een hele bijzondere herinnering trouwens. Onze driejarige kleinzoon zou om middernacht uit zijn bedje gehaald worden om bij het vuurwerk te mogen zijn. In de voorbereiding op deze happening tracht zijn vader hem uit te leggen wat hem dan te wachten staat. Ik weet nog uit eigen ervaring hoe ingewikkeld ik dat vond. In zijn uitleg van het “waarom” van het vuurwerk, zei hij, dat wij – grote mensen – dan de boze geesten verjagen. Na enige seconden stilte waarin diep was nagedacht, vroeg de kleinzoon: “Waar naartoe dan, papa??”

Zó ingewikkeld hebben mijn zonen het mij gelukkig nooit gemaakt.